Op 1 maart 2015 is de nieuwe Opiumwet in werking getreden. In de nieuwe Opiumwet is ook het voorbereiden en bevorderen van illegale hennepteelt strafbaar gesteld. Wat betekent deze wetswijziging voor woningcorporaties? Kunnen woningcorporaties, vanwege deze nieuwe wet, worden aangesproken wanneer in hun woningbezit hennep wordt gekweekt?
Het toegevoegde artikel 11a van de Opiumwet luidt als volgt: “Hij die stoffen of voorwerpen bereidt, bewerkt, verwerkt, te koop aanbiedt, verkoopt, aflevert, verstrekt, vervoert, vervaardigt of voorhanden heeft dan wel vervoermiddelen, ruimten, gelden of andere betaalmiddelen voorhanden heeft of gegevens voorhanden heeft, waarvan hij weet of ernstige reden heeft om te vermoeden dat zij bestemd zijn tot het plegen van één van de in artikel 11 (…) strafbaar gestelde feiten, wordt gestraft met gevangenisstraf van ten hoogste drie jaar of geldboete van de vijfde categorie.”
De overheid wil met de herformulering van artikel 11a (voornamelijk) bereiken dat voortaan kan worden opgetreden tegen personen die geld verdienen met de levering van goederen en diensten voor illegale hennepteelt. Denk daarbij aan de levering van lampen en voedingsstoffen, het bouwen van kweekhokken, het regelen van kweeklocaties, het aansluiten van elektra en de financiering van de illegale hennepteelt. Maar ook de bedrijfsactiviteiten van growshops zijn onder de nieuwe wet strafbaar gesteld.
Waar nu in sommige media voor wordt gewaarschuwd, is dat verhuurders, wanneer in één van hun woningen een hennepkwekerij wordt ontdekt, moeten kunnen aantonen dat zij controle hebben uitgeoefend op hun woningbezit. Hebben zij onvoldoende gecontroleerd, dan zou hen op grond van de Opiumwet een straf kunnen worden opgelegd, althans: dat wordt her en der geschreven.
Wij verwachten niet dat het zo’n vaart zal lopen. Het lijkt geen doel van de nieuwe Opiumwet om woningcorporaties aan te pakken wanneer in hun woningbezit hennep wordt gekweekt. Volgens de website van de Rijksoverheid creëert de nieuwe wet ook geen algemene onderzoeksplicht voor verhuurders. Dat is in lijn met de toelichting op de wet, waarin enkel staat dat wordt verwacht dat verhuurders kritischer zijn bij het verhuren of anderszins beschikbaar stellen van ruimten in gevallen dat daartoe aanleiding bestaat.
Het beleid van woningcorporaties (en andere verhuurders) is over het algemeen zeer strikt wanneer het gaat om hennepkweek: een woningzoekende met een aantekening op zijn of haar verhuurdersverklaring waaruit volgt dat hij of zij een hennepkwekerij in een huurwoning heeft gehad, krijgt geen woning aangeboden. Signalen van hennepkweek worden altijd serieus opgepakt (bijvoorbeeld het instellen van een onderzoek naar aanleiding van een waargenomen hennepgeur in de straat). Daarbij wordt, wanneer een hennepkwekerij wordt ontdekt, in vrijwel alle gevallen toegewerkt naar beëindiging van het huurcontract. Ons inziens kan, in relatie tot de nieuwe Opiumwet, in ieder geval niet van een woningcorporatie worden gezegd dat zij hennepkweek bevordert als blijkt dat in één van haar huurwoningen een hennepkwekerij is geëxploiteerd. Veroordeling van een verhuurder van woonruimte op grond van het hernieuwde artikel 11a Opiumwet is wat ons betreft dan ook ver gezocht. De praktijk zal echter moeten uitwijzen hoe de nieuwe Opiumwet zich ten aanzien van verhuurders manifesteert. Huisvestingsadvocaten houdt de ontwikkelingen op dit gebied dan ook nauwlettend in de gaten en zal haar klanten nader informeren als daartoe een aanleiding bestaat.
